Elysia
Az Elysia (lat.) a Heterobranchia alosztály Plakobranchidae családjába tartozó tengeri haslábú puhatestűek neme [1] . Egyes fajok arról ismertek, hogy képesek fotoszintézist végrehajtani a kloroplasztiszok rovására, amelyek beépülnek a puhatestű sejtjeibe az algákkal táplálkozó folyamat során.
Az Elysia marginata és Elysia atroviridis fajok arról váltak ismertté, hogy tagjaik feje képes spontán elválni a szívet, vesét, beleket és szaporítószerveket tartalmazó testtől ( autotómia ). Egy idő után a fejek új testeket növesztenek. Talán azért teszik ezt, hogy megszabaduljanak a testükben megtelepedett parazitáktól, amelyek csökkentik a gazdaszervezetek szaporodási sikerét [2] [3] .
Reprodukció
Hermafroditák . Keresztes megtermékenyítés.
Faj
- Elysia abei Baba, 1955
- Elysia amakusana Baba, 1955
- Elysia annedupontae Ortea, Caballer, Moro és Espinosa, 2005
- Elysia asbecki Wägele, Stemmer, Burghardt és Handeler, 2010
- Elysia atroviridis Baba, 1955
- Elysia australis Quoy és Gaimard, 1832
- Elysia babai Pruvot-Fol, 1946
- Elysia bangtawaensis Swennen, 1997
- Elysia bella Pease, 1860
- Elysia bennettae Thompson, 1973
- Elysia canguzua Er. Marcus, 1955
- Elysia catulus Gould, 1870
- Elysia chilkensis Eliot, 1916
- Elysia chitwa Er. Marcus, 1955
- Elysia chlorotica Gould, 1870
- Elysia Clarki Pierce, Curtis, Massey, basszusgitár, Karl & Finney, 2006
- Elysia coodgeensis Angas, 1864
- Elysia cornigera Nuttall, 1989
- Elysia crispata Morch, 1863
- Elysia deborahae Ortea, Caballer, Moro és Espinosa, 2005
- Elysia degeneri Ostergaard, 1955
- Elysia diomedea Bergh, 1894
- Elysia eugeniae Ortea & Esponosa, 2002
- Elysia evelinae Marcus, 1957
- Elysia expansa O'Donoghue, 1924
- Elysia fezi Villella , 1968
- Elysia filicauda Jensen & Wells, 1990
- Elysia flava Verrill, 1901
- Elysia flavipunctata Ichikawa, 1993
- Elysia flavomacula Jensen, 1990
- Elysia furvacauda Burn, 1958
- Elysia gordanae Thompson és Jaklin, 1988
- Elysia grandifolia Kelaart, 1857
- Elysia grandis Bergh, 1872
- Elysia haingsisiana Bergh, 1905
- Elysia halimedae Macnae, 1954
- Elysia hamatanii Baba, 1957
- Elysia hedgpethi Marcus, 1961
- Elysia hendersoni Eliot, 1899
- Elysia hetta Perrone, 1990
- Elysia hirasei Baba, 1955
- Elysia japonica Eliot, 1913
- Elysia kushimotoensis Baba, 1957
- Elysia leukolegnote Jensen, 1990
- Elysia lobata Gould, 1852
- Elysia macnaei Marcus, 1982
- Elysia manriquei Ortea & Moro, 2009
- Elysia maoria Powell, 1937
- Elysia marcusi Ev. Marcus, 1972
- Elysia margaritae Fez, 1962
- Elysia marginata Pease, 1871
- Elysia minimum Ichikawa, 1993
- Elysia nealae Ostergaard, 1955
- Elysia nigrocapitata Baba, 1957
- Elysia nigropunctata Pease, 1871
- Elysia nisbeti Thompson, 1977
- Elysia obtusa Baba, 1938
- Elysia oerstedii Mørch, 1859
- Elysia ornata Swainson, 1840
- Elysia papillosa Verrill, 1901
- Elysia patagonica Munian & Ortea, 1997
- Elysia patina Ev. Marcus, 1980
- Elysia pilosa Risbec, 1928
- Elysia pratensis Ortea & Espinosa, 1996
- Elysia punctata Kelaart, 1857
- Elysia purchoni Thompson, 1977
- Elysia pusilla Bergh, 1871
- Elysia rufescens Pease, 1871
- Elysia megkeresi Ev. Marcus és Er. Marcus, 1967
- Elysia serca Er. Marcus, 1955
- Elysia setoensis Hamatani, 1968
- Elysia siamensis Swennen, 1997
- Elysia slimora Er. Marcus és Ev. Marcus, 1966
- Elysia stylifera Jensen, 1997
- Elysia subornata Verrill, 1901
- Elysia sugashimae Baba, 1955
- Elysia thompsoni Jensen, 1993
- Elysia timida Risso, 1818
- Elysia tokarensis Baba, 1957
- Elysia tomentosa Jensen, 1997
- Elysia translucens Pruvot-Fol, 1957
- Elysia trilobata Heller & Thompson, 1983
- Elysia trisinuata Baba, 1949
- Elysia tuca Ev. Marcus és Er. Marcus, 1967
- Elysia verrucosa Jensen, 1985
- Elysia viridis Montagu, 1804
- Elysia vreelandae Marcus & Marcus, 1970
- Elysia yaeyamana Baba, 1936
- Elysia zuleicae Ortea & Espinosa, 2002
Lásd még
- Elysiobranchus Pruvot-Fol nemzetség, 1930
- Pattyclaya nemzetség Ev. Marcus, 1982
- Plakobranchus van Hasselt nemzetség , 1824
- Thuridilla Bergh nemzetség , 1872
Jegyzetek
- ↑ Elysia a MolluscaBase - nél . (Hozzáférés: 2021. október 18.) .
- ↑ Sayaka Mitoh, Yoichi Yusa. Extrém autotómia és az egész test regenerációja fotoszintetikus tengeri csigákban // Current Biology. - 2021. - Kt. 31 , iss. 5 . - P.R233-R234 . - doi : 10.1016/j.cub.2021.01.014 . Az eredetiből archiválva : 2021. március 15.
- ↑ Kolenov S. Egy tengeri csiga feje eldobta a testet, és újat növesztett . nplus1.ru . N+1 (2021. március 9.). Letöltve: 2021. március 14. Az eredetiből archiválva : 2021. március 16. (határozatlan)
Linkek
Taxonómia |
|
---|