Dasycerinae
A Dasycerinae Reitter, 1887 (= Dasyceridae, dasicerids) a marhabogarak egyik alcsaládja .
Leírás
Kis méretű (1,5-2,3 mm) széles testű bogarak, felülről domborúak. Tarsi 3 szegmenses. A hátsó szárnyak vagy hiányoznak, vagy jelentősen csökkentek. Az erdőtalaj és a korhadt fa lakói [1] .
Paleontológia
A burmai borostyánban három Dasycerinae nemzetséget találtak [2] [3] .
Szisztematika
1 nemzetség és több faj a Palearktikuson és a Nearktikuson. A korábban önálló Dasyceridae családot [1] ma a szarvasbogarak alcsaládjába sorolják. Európában 4 faj él [4] .
- Dasycerus Brongniart, 1800
- D. angulicollis - D. audax - D. beloni - D. bicolor - D. carolinensis - D. concolor - D. cornutus - D. crenatus - D. elongatus - D. fasciatus - D. inexspectatus - D. japonicus - D. jonicus - D. monticola - D. numidicus - D. sulcatus - D. suthepensis
Nézetek Oroszországról
- Dasycerus crenatus Motsch., 1839 - Kaukázus , Ciscaucasia
- Dasycerus japonicus Nakane , 1963 - Déli Kuriles ( Kunashir ) . [egy]
Jegyzetek
- ↑ 1 2 3 Nikitsky N. B. 1996
- ↑ Shûhei Yamamoto. A daszicerin-bogár (Coleoptera: Staphylinidae) első fosszíliája a felső-kréta burmai borostyánból: Phylogenetic implikations for the omaliine group subfamilies // Cretaceous Research. — 2016-03-01. - T. 58 . – 63–68 . — ISSN 0195-6671 . - doi : 10.1016/j.cretres.2015.09.022 .
- ↑ Zi-Wei Yin, Liang Lü, Shûhei Yamamoto, Margaret K. Thayer, Alfred F. Newton. Dasycerine rove bogarak: kréta diverzifikáció, filogenetika és történeti biogeográfia (Coleoptera: Staphylinidae: Dasycerinae) (angol) // Kladisztika. — Vol. n/a , iss. n/a . — ISSN 1096-0031 . - doi : 10.1111/cla.12430 .
- ↑ Fauna Europaea, 2007.04.19. - Dasycerinae . Hozzáférés dátuma: 2011. január 23. Az eredetiből archiválva : 2007. október 1.. (határozatlan)
Irodalom
Linkek